Wehikuł czasu

Kiedyś ktoś z Was napisał w komentarzach, że najlepszych przyjaciół poznajemy na studiach. Jednak czy to prawda? Po liku tygodniach chodzenia na uczelnię, jedyne co mogę stwierdzić to to jak bardzo tęsknię za znajomymi z liceum, za starą klasą. I wiele bym oddała, żeby znowu cofnąć się rok wstecz, żeby co tydzień w piątki chodzić do naszego ulubionego pubu i śpiewać „Wehikuł czasu” albo „Use somebody”. Każda piosenka, która była zaśpiewana tamtego czasu kojarzy mi się z każdą osobą z grona moich znajomych. Fajne uczucie, bo wiem, że dzięki temu o nich nie zapomnę. Czasem słysząc te piosenki tak bardzo przed oczami staje mi ten obraz sprzed roku, że aż łezka się zakręci.

Pewnie powiecie co stoi na przeszkodzie, żeby znowu robić takie piątki, przecież w końcu nadal weekendy mamy wolne, przecież nadal mieszkamy w jednym mieście albo okolicach. Jednak tak naprawdę to nie jest takie proste. Zaczęły się studia, dużo obowiązków i co z tym idzie mniej czasu.

Moja przyjaciółka ostatnio powiedziała, że chyba się starzejemy, bo brak chęci wyjścia zwalamy na brzydką pogodę, a tak naprawdę rok temu nie znaliśmy żadnych przeszkód. Czy to słońce, deszcz a i mróz i śnieg to my dzielnie każdy weekend gdzieś szliśmy. A teraz? Mamy październik i każdy siedzi w domu, aż boję się pomyśleć, co to będzie za kilka miesięcy.

Jednak co można poradzić, przecież nikt nie wymyślił wehikułu czasu, żeby się cofnąć. To byłoby za proste. Bo tak, życie nie jest proste. Mimo że wielu takie może się ono wydawać. Ten post zakończę cytatem „naszej piosenki”: „ci wspaniali ludzie nie powrócą już”.